Η λεκάνη του Νέδοντα μπορεί να γίνει μικρός παράδεισος
Πόσοι από τους κατοίκους της Καλαμάτας γνωρίζουν ότι σε μικρή απόσταση από το κέντρο της πόλης υπάρχουν καταρράκτες και ένα φυσικό τ
οπίο που δεν θυμίζει σε τίποτα αστική περιοχή; Κι όμως, οι καταρράκτες του Νέδοντα και το παράπλευρο φυσικό περιβάλλον δίνουν πραγματικά ένα διαφορετικό χρώμα στις εικόνες που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στην Καλαμάτα.
Σε αυτό το χώρο για πολλά χρόνια υπήρχαν τα λατομεία του Μπάκα, ενώ, όπως είναι γνωστό, αργότερα “φιλοξένησαν” σκουπίδια της Καλαμάτας.
Παρά το γεγονός ότι η πρόσβαση στο χώρο δεν είναι ό,τι πιο εύκολο μιας και οι σιδερένιες πόρτες είναι κλειδωμένες, αφού είναι ιδιωτική έκταση, εμείς κάναμε μία βόλτα, κατά την οποία πραγματικά αντιληφθήκαμε την αξία αυτού του χώρου και το τι πραγματικά χάνει η πόλη από τη μη αξιοποίησή του.
Μπορεί τα ίχνη των σκουπιδιών να μην είναι παντού εμφανή αλλά σε πολλά σημεία υπάρχουν διάσπαρτα είτε απορρίμματα είτε απομεινάρια των παλιών λατομείων। Μηχανήματα πάνω στα οποία έχουν φυτρώσει χορτάρια αλλά και αντικείμενα αστικής χρήσεως που δεν έχουν καμία σχέση με τη λειτουργία των λατομείων βρίσκονται ανάμεσα στα χαλάσματα πλέον των εγκαταστάσεων।
Στη βόλτα που κάναμε δεν αφήσαμε, όσο αυτό ήταν εφικτό, αυτές τις εικόνες να μας αποσπάσουν την προσοχή και έτσι να μην καταφέρουμε να απολαύσουμε το ανεξερεύνητο και συνάμα αναξιοποίητο φυσικό περιβάλλον. Ο ήχος του νερού που κατεβαίνει από το Νέδοντα σε προϊδεάζει για το τι πρόκειται να δεις όταν βρεθείς εκεί. Αλλά πραγματικά η θέα των καταρρακτών σου δίνει την αίσθηση ότι δεν είσαι κοντά σε αστικό περιβάλλον μιας πόλης όπως η Καλαμάτα. Ο συνδυασμός νερού και βλάστησης πραγματικά σου δημιουργεί απορίες για το γεγονός, ότι αν και η περιοχή αποτελεί ζώνη Natura, δεν αξιοποιείται σε τέτοιο βαθμό ώστε να είναι επισκέψιμη από τους Καλαματιανούς για σύντομες αποδράσεις πραγματικά σε απόσταση αναπνοής.
Τοπία όχι σαν κι αυτό αλλά σαφώς κατώτερα σε άλλες περιοχές της Ελλάδας και της Ευρώπης έχουν μετατραπεί σε υδρολογικά πάρκα δίνοντας την δυνατότητα στους πολίτες όχι μόνο για αναψυχή αλλά και για ήπιες δραστηριότητες που δεν θα επιβαρύνουν το προστατευόμενο φυσικό περιβάλλον. Και φανταστείτε ότι όλα αυτά τα λέμε χωρίς να έχουμε επισκεφθεί το σύνολο της περιοχής, αφού στην κατάσταση που είναι σήμερα μόνο έχοντας ειδικές γνώσεις και τον κατάλληλο εξοπλισμό μπορούμε να πάμε παραπέρα.
Φυσικά η αξιοποίηση της περιοχής συναρτάται αφενός με την απομάκρυνση εγκαταστάσεων όπως τα συνεργεία του Δήμου Καλαμάτας που στεγάζονται εκεί, αφετέρου με ανάλογα έργα αποκατάστασης της κοίτης και της ροής του Νέδοντα, ώστε να μην υπάρχουν παντός είδους εμπόδια στην πορεία του και το νερό να ρέει δίνοντας μία αίσθηση φυσικότητας σε όλους όσοι στο μέλλον επιλέξουν να γνωρίσουν την περιοχή.
Σε πρώτη φάση πάντως η περιοχή ακόμα και χωρίς τα συγκεκριμένα έργα αποκατάστασης μπορεί χωρίς ιδιαίτερο κόστος να μετατραπεί σε ένα ανοικτό πάρκο. Αλλωστε το γεγονός ότι αποτελεί ζώνη Natura, κάνει πολύ δύσκολη την αξιοποίησή της από τους ιδιοκτήτες της.
Μια τέτοια περιοχή δίπλα στην πόλη που σήμερα χρησιμοποιείται προφανώς μόνο από λάτρεις της πεζοπορίας και της εξερεύνησης αλλά και από ζώα για βοσκή, είναι πραγματικά κρίμα να μην είναι προσβάσιμη από τους πολίτες, όπου θα μπορούσαν να έχουν μία ακόμα δυνατότητα απόδρασης από την καθημερινότητα।
Ρεπορτάζ: Δημήτρης Πλεμμένος, Εφημερίδα Ελευθερία.
Πόσοι από τους κατοίκους της Καλαμάτας γνωρίζουν ότι σε μικρή απόσταση από το κέντρο της πόλης υπάρχουν καταρράκτες και ένα φυσικό τ
οπίο που δεν θυμίζει σε τίποτα αστική περιοχή; Κι όμως, οι καταρράκτες του Νέδοντα και το παράπλευρο φυσικό περιβάλλον δίνουν πραγματικά ένα διαφορετικό χρώμα στις εικόνες που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στην Καλαμάτα.Σε αυτό το χώρο για πολλά χρόνια υπήρχαν τα λατομεία του Μπάκα, ενώ, όπως είναι γνωστό, αργότερα “φιλοξένησαν” σκουπίδια της Καλαμάτας.
Παρά το γεγονός ότι η πρόσβαση στο χώρο δεν είναι ό,τι πιο εύκολο μιας και οι σιδερένιες πόρτες είναι κλειδωμένες, αφού είναι ιδιωτική έκταση, εμείς κάναμε μία βόλτα, κατά την οποία πραγματικά αντιληφθήκαμε την αξία αυτού του χώρου και το τι πραγματικά χάνει η πόλη από τη μη αξιοποίησή του.
Μπορεί τα ίχνη των σκουπιδιών να μην είναι παντού εμφανή αλλά σε πολλά σημεία υπάρχουν διάσπαρτα είτε απορρίμματα είτε απομεινάρια των παλιών λατομείων। Μηχανήματα πάνω στα οποία έχουν φυτρώσει χορτάρια αλλά και αντικείμενα αστικής χρήσεως που δεν έχουν καμία σχέση με τη λειτουργία των λατομείων βρίσκονται ανάμεσα στα χαλάσματα πλέον των εγκαταστάσεων।
Στη βόλτα που κάναμε δεν αφήσαμε, όσο αυτό ήταν εφικτό, αυτές τις εικόνες να μας αποσπάσουν την προσοχή και έτσι να μην καταφέρουμε να απολαύσουμε το ανεξερεύνητο και συνάμα αναξιοποίητο φυσικό περιβάλλον. Ο ήχος του νερού που κατεβαίνει από το Νέδοντα σε προϊδεάζει για το τι πρόκειται να δεις όταν βρεθείς εκεί. Αλλά πραγματικά η θέα των καταρρακτών σου δίνει την αίσθηση ότι δεν είσαι κοντά σε αστικό περιβάλλον μιας πόλης όπως η Καλαμάτα. Ο συνδυασμός νερού και βλάστησης πραγματικά σου δημιουργεί απορίες για το γεγονός, ότι αν και η περιοχή αποτελεί ζώνη Natura, δεν αξιοποιείται σε τέτοιο βαθμό ώστε να είναι επισκέψιμη από τους Καλαματιανούς για σύντομες αποδράσεις πραγματικά σε απόσταση αναπνοής.
Τοπία όχι σαν κι αυτό αλλά σαφώς κατώτερα σε άλλες περιοχές της Ελλάδας και της Ευρώπης έχουν μετατραπεί σε υδρολογικά πάρκα δίνοντας την δυνατότητα στους πολίτες όχι μόνο για αναψυχή αλλά και για ήπιες δραστηριότητες που δεν θα επιβαρύνουν το προστατευόμενο φυσικό περιβάλλον. Και φανταστείτε ότι όλα αυτά τα λέμε χωρίς να έχουμε επισκεφθεί το σύνολο της περιοχής, αφού στην κατάσταση που είναι σήμερα μόνο έχοντας ειδικές γνώσεις και τον κατάλληλο εξοπλισμό μπορούμε να πάμε παραπέρα.Φυσικά η αξιοποίηση της περιοχής συναρτάται αφενός με την απομάκρυνση εγκαταστάσεων όπως τα συνεργεία του Δήμου Καλαμάτας που στεγάζονται εκεί, αφετέρου με ανάλογα έργα αποκατάστασης της κοίτης και της ροής του Νέδοντα, ώστε να μην υπάρχουν παντός είδους εμπόδια στην πορεία του και το νερό να ρέει δίνοντας μία αίσθηση φυσικότητας σε όλους όσοι στο μέλλον επιλέξουν να γνωρίσουν την περιοχή.
Σε πρώτη φάση πάντως η περιοχή ακόμα και χωρίς τα συγκεκριμένα έργα αποκατάστασης μπορεί χωρίς ιδιαίτερο κόστος να μετατραπεί σε ένα ανοικτό πάρκο. Αλλωστε το γεγονός ότι αποτελεί ζώνη Natura, κάνει πολύ δύσκολη την αξιοποίησή της από τους ιδιοκτήτες της.
Μια τέτοια περιοχή δίπλα στην πόλη που σήμερα χρησιμοποιείται προφανώς μόνο από λάτρεις της πεζοπορίας και της εξερεύνησης αλλά και από ζώα για βοσκή, είναι πραγματικά κρίμα να μην είναι προσβάσιμη από τους πολίτες, όπου θα μπορούσαν να έχουν μία ακόμα δυνατότητα απόδρασης από την καθημερινότητα।
Ρεπορτάζ: Δημήτρης Πλεμμένος, Εφημερίδα Ελευθερία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου