Προεκλογική η χρονιά και τα εγκαίνια δεν κάνουν καθόλου εντύπωση. Αλλωστε πρόκειται για… πανάρχαιη πολιτική μέθοδο η οποία δεν πρόκειται να αλλάξει όσο το πολιτικό προσωπικό εμφορείται από ιδέες με… ψαλίδια και
κορδέλες. Τον συνωστισμό μπροστά από την κορδέλα για να χωρέσουν όλοι στο κάδρο να δει κανένας, μπορεί να καταλάβει πώς σκέπτεται το πολιτικό προσωπικό και πώς καταφέρνει να γίνεται όμηρος της εικόνας ξεχνώντας τον πραγματικό του ρόλο.Σκέψεις με αφορμή τα εγκαίνια του… ποδηλατόδρομου ο οποίος λειτουργεί με κουσούρια εδώ και κάτι μήνες. Για τα κουσούρια, τις ατέλειες, τις κακές επιλογές και τις κακοτεχνίες τού μετά πολλών επαίνων εγκαινιαζόμενου έργου θα συνιστούσαμε στο δήμαρχο και τους δημοτικούς παράγοντες να πάρουν τα ποδήλατα και να κάνουν τη διαδρομή από την κεντρική αγορά μέχρι το σημείο των εγκαινίων. Αφού υποστούν το σύνολο των προβλημάτων, ας βγάλουν και το λογύδριο των εγκαινίων διανθισμένο με υποσχέσεις βελτίωσης των κακώς κειμένων σε ένα έργο που καταγράφεται ως η επιτομή της… προχειρότητας. Για την οποία ασφαλώς έχει απόλυτη ευθύνη η δημοτική αρχή που ολιγώρησε στην προετοιμασία και τις μελέτες, ενώ στη συνέχεια προσπάθησε να κερδίσει χρόνο σε βάρος της ποιότητας του έργου.
Από εκεί και ύστερα υπάρχουν μια σειρά ζητήματα τα οποία έχουν να κάνουν με την τεράστια μεταστροφή των πολιτών στη σχέση τους με το ποδήλατο, ως αποτέλεσμα επίμονων προσπαθειών από συλλογικότητες και πολίτες για να συνειδητοποιηθεί η ανάγκη εναλλακτικών λύσεων στη μετακίνηση των πολιτών. Η οικονομική κρίση και η εκτίναξη των τιμών στα καύσιμα ήρθαν να δώσουν μια νέα ώθηση στη χρήση του ποδηλάτου σε σημείο που να δημιουργούνται προβλήματα και με τη χρήση αυτού του μέσου. Η πόλη αρχίζει να θυμίζει… Ευρώπη, με τη μόνη διαφορά ότι εκεί έχουν αποκτήσει μια ορισμένη αντίληψη συνύπαρξης πεζοί, ποδηλάτες και αυτοκίνητα που βασίζεται στον σεβασμό στοιχειωδών κανόνων.
Ο δήμος με την πρακτική του οφείλει να συμβάλει στην ομαλότερη συνύπαρξη παίρνοντας μια σειρά μέτρα. Για παράδειγμα είναι απαράδεκτη η ρύθμιση της κυκλοφορίας και θα πρέπει τάχιστα να δοθεί προτεραιότητα στην Αριστομένους έτσι ώστε να περιοριστούν οι κίνδυνοι ατυχημάτων. Να απομακρυνθούν κατασκευές (όπως κάποια περίπτερα) που περιορίζουν την ορατότητα στον ποδηλατόδρομο (και προς τον ποδηλατόδρομο). Να αποδοθεί ζωτικός χώρος στους πεζούς με τον περιορισμό του εύρους κοινοχρήστου χώρου που καταλαμβάνουν τα τραπεζοκαθίσματα σε ορισμένες περιοχές. Να επεκταθεί μέχρι το "Φιλοξένια" ο ποδηλατόδρομος σε βάρος του οδοστρώματος γιατί σε λίγο καιρό πεζοί και ποδηλάτες θα έρθουν στα χέρια πάνω στον πεζόδρομο της Ναυαρίνου. Πολύ δε περισσότερο να ξεκινήσει άμεσα η δημιουργία πεζοδρόμων σε αρτηριακούς δρόμους της πόλης με την τοποθέτηση διαχωριστικών μέσων επί του οδοστρώματος τα οποία θα παρεμποδίζουν την κίνηση και την στάθμευση οχημάτων πάνω στην ζώνη η οποία θα αποδοθεί στους ποδηλάτες.
Η πόλη και οι πολίτες αυτά έχουν ανάγκη και όχι εγκαίνια και παράτες. Οι επισκέπτες της πόλης για τους οποίους θα ήταν ελκυστική η κίνηση με το ποδήλατο μέσα στην πόλη γιατί έτσι μπορούν να την γνωρίσουν πολύ καλύτερα, αυτά θα προσέξουν και όχι τις… κορδέλες στη Ναυαρίνου. Η υπόθεση "ποδήλατο" είναι πολύ σοβαρή για να την βάλουν στο προεκλογικό τους φυλλάδιο οι δημοτικοί παράγοντες. Και πάει πολύ πιο μακριά από εκεί που φθάνει ο ατελής ποδηλατόδρομος.
foto: Tassos Sp.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου